Kanelsnegle

Deze zomer zijn wij op vakantie geweest in Denemarken. En dat is erg goed bevallen. Na een weekje ietwat minder weer, hebben we genoten van heerlijke temperaturen, mooie landschappen, leuke uitstapjes, Legoland en natuurlijk van gebak. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus heb ik ook op vakantie gewoon gebakken. We hebben zo’n klein campingoventje dat niet helemaal optimaal werkt, maar het goed genoeg doet om wat pizzaatjes op te warmen, broodjes af te bakken of ….. eenvoudige baksels te maken. Uit mijn kleine campingoventje toverde ik pruimencrumble en een cake die met wat yoghurt en verse aardbeien werd getransformeerd in een héél smakelijk taartje. Jammie!

Maar natuurlijk moest er ook geproefd worden van de lokale zoetigheden. Dat haal je in Denemarken bij een ‘bageri’. Bakkerij dus. Al snel hadden we een favoriet gebakje: kanelsnegle! Een Deens kaneelbroodje. Héél erg lekker. Eenmaal thuis wilde ik, om het vakantiegevoel vast te houden, zelf aan de bak om snegles te maken. Op youtube vond ik een leuk filmpje van een Deense dame die samen met haar dochters snegles bakte. Dat leek me wel wat, echt origineel Deens. Het recept en de bereidingswijze stonden erbij ….. in het Deens uiteraard.

Deens is een maf taaltje. Bij het lezen van het recept, begreep ik ongeveer de helft, maar bij het afspelen van het filmpje kon ik er geen touw aan vastknopen. Het klinkt nogal anders dan dat je het schrijft. Zo hebben wij in Denemarken steeds snegle besteld, uitgesproken zoals je het schrijft. Aangezien ze ons steeds begrepen en het juiste gebak aanreikten, dachten wij dit in zeer goed Deens uit te spreken. De dame op het filmpje zegt echter ‘sneile’, iets wat meer op het Engelse ‘snail’ lijkt. En, aha, nu begrepen we opeens ook de naam: het gebak lijkt op een slak! Weer iets geleerd.

En daar bleef het niet bij. Ik heb een middagje erover gedaan om het recept uit te pluizen en te vertalen in het Nederlands en ik geloof dat het is gelukt. Pin me er niet op vast, misschien klopt het niet helemaal, maar de ‘sneiles’ waren heerlijk. Overheerlijk! Hier volgt dus mijn versie van het recept, vrij vertaald. En ik heb de hoeveelheid kaneel in de vulling aangepast. Voor zover ik kan opmaken uit het recept moeten dat twee theelepels zijn, maar dat vond ik te weinig, dus heb ik er twee eetlepels van gemaakt. En neem maar van mij aan dat dat smaakte!

Wil je zelf de Deense dame in actie zien, kijk dan hier.

Deeg
3 dl melk
50 gram verse gist, of 10 gram gedroogde gist
4 eieren
Merg van een vanillestokje
1 theelepel kaneel
1 theelepel gemalen kardamom
1 theelepel gemberpoeder
100 gram suiker
½ theelepel zout
200 gram boter
750 tot 800 gram bloem

Vulling
250 gram zachte roomboter
200 gram lichtbruine basterdsuiker
2 eetlepels kaneel
2 eierdooiers, losgeklopt om de snegles mee te bestrijken voordat ze de oven in gaan.

Doe de melk in een pannetje en verwarm totdat het lauwwarm is. Doe de eieren met de suiker, vanille, kaneel, gemberpoeder en het zout in een kom. Voeg daar de lauwwarme melk en gist en een paar eetlepels van de bloem aan toe. Gebruik een mixer met deeghaken om dit te kneden. Voeg dan de boter toe en kneed dit erdoor. Voeg daarna steeds lepels bloem toe totdat er een deeg is ontstaan dat net niet meer aan de kom plakt tijdens het kneden. Het recept geeft geen precieze hoeveelheid bloem, maar ik had ongeveer 800 gram nodig. Volgens de Deense dame is de hoeveelheid bloem afhankelijk van het meeltype!? Tenminste dat denk ik dat er staat. Het deeg moet in ieder geval glad en soepel zijn. Laat het deeg dan ongeveer 15 minuten rusten/rijzen op kamertemperatuur.

Doe ondertussen de boter, suiker en kaneel voor de vulling in een kom en mix dit tot een glad mengsel. Bestrooi een werkblad met wat bloem, leg hier het deeg op en rol het vervolgens uit tot een lap van 50 x 40 cm. Smeer hier de vulling over uit en rol het deeg dan op tot een lange worst van 50 cm. Snijd van deze worst plakken van ongeveer 1 ½ cm dik. Leg de plakken op een met bakpapier beklede bakplaat. Ik had drie bakplaten nodig.

De Deense dame doet de snegles in aluminium bakvormpjes, maar die had ik niet en zo gaat het ook. Zonder vormpje blijven ze wat platter, maar dat vind ik juist mooier. Laat de snegles vervolgens rijzen op kamertemperatuur. Ze hebben ongeveer 35 minuten nodig. Zorg dat ze niet te koud of in de tocht staan, dat is niet bevorderlijk voor het rijzen.

Verwarm de oven ondertussen op 185 graden en klop de eierdooiers los. Bestrijk de snegles voor het bakken met de losgeklopte eierdooiers en bak ze vervolgens gaar in 15-18 minuten. In Denemarken zat er vaak wat chocolade op of een poedersuikerglazuur. De Deense dame doet het laatste erop. Zij verwarmt poedersuiker met wat water tot een glazuur en smeert dat op de snegles. Wij vonden de glazuur overbodig, dus ik heb mijn snegles zonder gemaakt. En ze waren verslavend lekker!!!